هارپی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هارْپی (Harpy)

هارْپي

(در یونانی، به معنای رباینده) در اساطیر یونان باستان، روح بادها؛ در افسانه‌های بعدی، نظیر داستان آرگونات‌‌ها[۱]، هیولایی مؤنث با چهره‌ای هولناک و رنگ‌پریده از فرط گرسنگی و بدن کرکس. هارپی‌ها معمولاً با دنیای مردگان مرتبط بودند و برطبق باورهای مردم، کسانی را می‌ربودند که هیچ اثری از آنان نبود، و خود ابزار شکنجه‌ای بودند که خدایان به کار می‌بردند. در حادثه‌ای دختران پاندارئوس[۲] را ربودند و به منزلۀ خدمتکار به الهگان انتقام (فوری‌ها)[۳]، تقدیم کردند؛ زیرا پاندارئوس با دادن سگ طلایی خدایان به تانتالوس[۴] بدنام، فرزند زئوس، موجبات ناخرسندی آن‌ها را فراهم کرده بود. تانتالوس از وجود چنین هدیه‌ای اظهار بی‌اطلاعی کرد. این واقعه روی مقبرۀ هارپی[۵] از کسانتوسِ[۶] لوکیا[۷]، ترسیم شده است و هم‌اکنون در موزۀ بریتانیا[۸]، در لندن نگهداری می‌شود. اگرچه تعداد هارپی‌ها هرگز ذکر نشده است، با این حال از بعضی از آن‌ها نام برده‌اند. به روایت هومر، پودارگه[۹] اسب‌های آشیل[۱۰] پهلوان یونانی، را به‌دنیا آورد. بعدها هِزیود[۱۱] شاعر از آیلو[۱۲] و اُکوپته[۱۳] در مقام دختران تائوماس[۱۴] نام برده است. اما هیچ‌یک از این دو شاعر هارپی‌ها را موجودات نفرت‌انگیزی ندانسته‌اند. در زمانِ ویرژیل[۱۵]، شاعر رومی، هارپی‌ها مخلوقات هیولامانندی قلمداد می‌شدند؛ او از یکی از آن‌ها با نام کلاینو[۱۶] یاد می‌کند و آن‌ها را در استروفادس[۱۷] جا می‌دهد.

 


  1. Argonauts
  2. Pandareos
  3. Furies
  4. Tantalus
  5. Harpy Tomb
  6. Xanthus
  7. Lycia
  8. British Museum
  9. Podarge
  10. Achilles
  11. Hesiod
  12. Aello
  13. Ucypete
  14. Thaumas
  15. Virgil
  16. Celaeno
  17. Strophades