هفت قلزم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هَفت قُلزُم

فرهنگی فارسی به فارسی، تألیف ابوالمظفر غازی‌الدین حیدر بن سعادت، پادشاه اوده. مؤلف این فرهنگ ۷‌جلدی را در ۱۲۲۹ـ۱۲۳۰ق، تدوین کرده است و ترتیب و تنظیم و دیباچۀ آن، که به نثری مسجع و بسیار منشیانه نوشته شده، از شخصی به‌نام قبول محمد واضح رای است. این فرهنگ، که دربردارندۀ واژه‌ها، ترکیبات و اصطلاحات است، برمبنای حرف اول و آخر واژه‌ها و نیز حرف دوم و سوم و گاه حرف چهارم ترتیب یافته است. اگرچه مؤلف کوشیده فقط واژه‌ها و اصطلاحات فارسی را بدون شواهد شعری گرد‌آوری کند، اما از آوردن واژه‌های عربی، ترکی و هندی رایج در زبان فارسی نیز ابایی نداشته است. مؤلف در روش کار خود از برهان قاطع و نیز فرهنگ جهانگیری، کشف‌اللغات و مؤیدالفضلا بهره برده است. هفت قلزم به‌چاپ رسیده است (لکنو، ۱۳۰۸ق).