هولوگرافی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
استفاده از هولوگرافی در پزشکی (تشخیص تومور با هولوگرافی ترکیبی)
استفاده از هولوگرافی در پزشکی

هولوگرافی  (holography)

 

(یا تمام­‌نگاری) شیوه­‌ای برای عکس­‌برداری تصاویر سه‌بعدی (هولوگرام: یا تمام­‌نگاشت) به وسیله­‌ی اشعه­‌ی لیزر. در این تکنولوژی از یک شیوه­‌ی عکاسی خاص، با تقسیم کردن شعاع نور لیزر به دو قسمت، برای تولید هولوگرام استفاده می­‌شود. این شعاع‌­های نورانی حاوی اطلاعات سه‌بعدی درباره­‌ی شیئی است که تصویربرداری شده است. بعضی از هولوگرام‌­ها در زیر نور معمولی، تصاویر بی­‌معنایی را نشان می‌­دهند، اما فقط تحت نور لیزر تصویر سه‌بعدی را نمایان می­‌کنند. هولوگرام­‌های انعکاسی (مثل تصاویر روی کارت­‌های اعتباری) زیر نور معمولی نیز تصاویر هولوگرافیک را نشان می‌­دهند.

اگرچه امکان تصویربرداری با چنین شیوه‌­ای در اوائل سال 1947 به وسیله­‌ی دنیس_گابور (فیزیک­دان انگلیسی‌­الاصل لهستانی) مطرح شد، اما امکان نمایش آن تا به دست آمدن یک منبع نور متراکم و خالص (لیزر) تا سال 1963 فراهم نشد. اولین هولوگرام­‌های ضبط شده­‌ی لیزری به وسیله­‌ی سه فیزیک­دان به نام­‌های امت لیس[۱] و جوریس آپاتنیکس[۲] در دانشگاه میشیگان[۳] امریکا و یوری نیکولااویچ  دنیسیوک[۴] در شوروی ایجاد شدند.

هولوگرافی برای ضبط صداها نیز قابل استفاده است. خفاش‌­ها با استفاده از هولوگرافی مافوق سرعت نور، بدون برخورد با موانع، از نقطه­‌ای به نقطه­‌ی دیگر پرواز می­‌کنند. با استفاده از تمام‌­نگاری، داده­‌های دیجیتالی را می‌­توان صفحه به صفحه در یک کریستال ضبط و ثبت کرد. یکی از متداول‌­ترین استفاده­‌های ساخت هولوگرام در فیلم‌­های عکس­‌گونه با مقدار افزوده­‌ی ذرات انفعالی است. این کار باعث می‌­شود که تصویر با استفاده از مواد هالوژنی نقره‌­ای از دستاوردهای ابتدایی این روش بسیار واقعی­‌تر باشد. این تکنولوژی در نگه داشتن سوابق دندان­‌پزشکی، تشخیص میزان فشار و کشش در ساختمان و صنایع فلزی، تشخیص نقاشی­‌ها و اسناد تقلبی، تولید اسکن سه‌بعدی از بدن و در صنعت سینما نیز استفاده می­‌شود.

 

منابع

 


 

 

 

  1. Emmett Leith
  2. Juris Upatnieks
  3. University of Michigan
  4. ­Yuri Nikolaevich Denisyuk