وتد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

وَتَد

از ارکان ایقاع در موسیقی قدیم ایران. پایه‌های ضرب در موسیقی قدیم بر سه نوع بوده ‌است: سَبَب، وَتَد، و فاصله. وتد بر دو گونه است: یکی وَتَدِ مجموع مانند «تَنَنْ» و به این سبب به آن مجموع می‌گویند که از دو متحرک و یک ساکن تشکیل شده است، مانند «اَدَبْ»، «عَمَلْ» «اَثَرْ»‌. دیگری وَتد مفروق است و آن از سه حرف درست شده که حرف اول متحرک، حرف وسط ساکن و حرف سوم نیز متحرک است؛ و به این سبب به آن مفروق گویند که ساکن آن در میان دو متحرک افتاده است، مانند تَنْ تِ، مانند جامِه، نامِه، و خامِه.