ورود (فقه)
ورود (فقه)
اصطلاحی در اصول فقه، عبارت است از این‌که یکی از دو دلیل، سبب معدوم‌شدن موضوع دلیل دیگر شود. مانند این‌که موضوع اصول عملیه، شک است که با ورود خبر متواتر، شک مرتفع می‌شود و موضوعی برای اصول عملیه باقی نمی‌ماند.
ورود (فقه)
اصطلاحی در اصول فقه، عبارت است از این‌که یکی از دو دلیل، سبب معدوم‌شدن موضوع دلیل دیگر شود. مانند این‌که موضوع اصول عملیه، شک است که با ورود خبر متواتر، شک مرتفع می‌شود و موضوعی برای اصول عملیه باقی نمی‌ماند.