وغ وغ ساهاب
وَغْ‌وَغْ ساهاب
نوشتۀ صادق هدایت و همکارش، مسعود فرزاد، در ۱۳۱۳ش، در طنز اجتماعی. در نوشته‌های طنزآمیز این کتاب، موفق به ابداع شیوۀ ادبی تازه‌ای برای انتقاد ادبی ـ به‌نام قضیه ـ می‌شوند. ایجاد تردید در بهنجاربودنِ نظام ادبیِ مسلط، عمده‌ترین هدف نویسندگان است. آنان خواننده را در تهرانِ عصر رضاشاه می‌گردانند و ابتذال فرهنگی ـ از سینما و تئاتر گرفته تا شعر و رمان و ... ـ را پیش چشمان او می‌نهند. این کتاب در زمان انتشار به‌عنوان تز گروه نوگرای رَبعه (هدایت، مینوی، بزرگ علوی، و فرزاد)، در مقابل ادبای سنت‌گرا شهرت یافت.