پادوا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = ایتالیا | |||
[[Category:جغرافیای اروپا]] [[ | | نام فارسی = پادوا | ||
|نام لاتین = Padua | |||
| نام قدیمی = پاتاویوم | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = واقع در ونتو، در شمال ایتالیا | |||
| جمعیت = 214,125 نفر (۲۰۱۱) | |||
| مساحت = ۹۲،۸۵ کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی | |||
| برخی بناهای مهم = پالاتسو دِلا راجونه، بازیلیکای آنتونیوی قدیس، و باغ‌های گیاه‌شناسی (ساخته شده در ۱۵۴۵) | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
پادوا، شهر (Padua)<br/> [[File:13010800-1.jpg|thumb|پادوا، شهر]][[File:13010800.jpg|thumb|پادوا، شهر]](نام باستانی: پاتاویوم<ref>Patavium </ref>) واقع در [[ونتو]]، در شمال [[ایتالیا]]، واقع در بخش آبراه‌سازی‌شدۀ رود [[باکیلیونه|باکّیلیونه]]<ref>Bacchiglione | |||
</ref>، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب [[ونیز]]. جمعیت آن 214,125 نفر (۲۰۱۱) و مساحتش ۹۲،۸۵ کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارت‌اند از ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی. [[گالیله، گالیلیو (۱۵۶۴ـ۱۶۴۲)|گالیله]]، ستاره‌شناس، در دانشگاه آن (تأسیس ۱۲۲۲) تدریس می‌کرد. بناهای پادوا عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه<ref>Palazzo della Ragione </ref>، بازیلیکای آنتونیوی قدیس<ref>St Antonio </ref>، و باغ‌های گیاه‌شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند. [[آلاریک]]<ref>Alaric </ref>، پادشاه [[ویزیگوت ها|ویزیگوت‌ها]]<ref>Visigoths </ref>، در اوایل قرن ۵م و [[آتیلا]]<ref>Attila </ref>، پادشاه [[هون ها|هون‌ها]]<ref>Huns </ref>، در ۴۵۲م این شهر را غارت کردند. شهر مزبور در ۱۳۱۸م به خاندان کارّارا<ref>Carrara </ref> و در ۱۴۰۵م به ونیز انتقال یافت. فرانسویان در ۱۷۹۷ آن را تصرف کردند. در ۱۸۱۴ به [[اتریش]] واگذار شد و سرانجام در ۱۸۶۶ بخشی از ایتالیا شد. کلیسای جامع (قرون ۱۶ تا ۱۸ پادوا)، تعمید‌گاهی از قرن ۱۲م دارد. بازیلیکای گوتیک رومی‌وار آنتونیوی قدیس، که مقبرۀ قدیس در آن قرار دارد، با شش گنبد بیزانسی جالب‌ترین بنای شهر است. محراب بلند آن برنزکاری‌هایی دارد که کار [[دوناتلو]]<ref>Donatello </ref> است و تندیس سواره گاتاملاتا<ref>Gattamelata</ref>ی او در میدان مقابل کلیسا قد برافراشته است.<br/> <!--13010800--> | |||
[[Category:جغرافیای اروپا]] | |||
<references /> | |||
[[رده:جغرافیای انسانی ایتالیا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
| پادوا، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام فارسی | پادوا |
| نام لاتین | Padua |
| جمعیت | 214,125 نفر (۲۰۱۱) |
| موقعیت | واقع در ونتو، در شمال ایتالیا |
| تولیدات و صنایع مهم | ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی |
| برخی بناهای مهم | پالاتسو دِلا راجونه، بازیلیکای آنتونیوی قدیس، و باغ‌های گیاه‌شناسی (ساخته شده در ۱۵۴۵) |
| مساحت | ۹۲،۸۵ کیلومتر مربع |
پادوا، شهر (Padua)
(نام باستانی: پاتاویوم[۱]) واقع در ونتو، در شمال ایتالیا، واقع در بخش آبراه‌سازی‌شدۀ رود باکّیلیونه[۲]، به فاصلۀ ۳۸کیلومتری غرب ونیز. جمعیت آن 214,125 نفر (۲۰۱۱) و مساحتش ۹۲،۸۵ کیلومتر مربع است. صنایع آن عبارت‌اند از ماشین‌سازی، پوشاک، و الیاف مصنوعی. گالیله، ستاره‌شناس، در دانشگاه آن (تأسیس ۱۲۲۲) تدریس می‌کرد. بناهای پادوا عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه[۳]، بازیلیکای آنتونیوی قدیس[۴]، و باغ‌های گیاه‌شناسی که در ۱۵۴۵ ساخته شدند. آلاریک[۵]، پادشاه ویزیگوت‌ها[۶]، در اوایل قرن ۵م و آتیلا[۷]، پادشاه هون‌ها[۸]، در ۴۵۲م این شهر را غارت کردند. شهر مزبور در ۱۳۱۸م به خاندان کارّارا[۹] و در ۱۴۰۵م به ونیز انتقال یافت. فرانسویان در ۱۷۹۷ آن را تصرف کردند. در ۱۸۱۴ به اتریش واگذار شد و سرانجام در ۱۸۶۶ بخشی از ایتالیا شد. کلیسای جامع (قرون ۱۶ تا ۱۸ پادوا)، تعمید‌گاهی از قرن ۱۲م دارد. بازیلیکای گوتیک رومی‌وار آنتونیوی قدیس، که مقبرۀ قدیس در آن قرار دارد، با شش گنبد بیزانسی جالب‌ترین بنای شهر است. محراب بلند آن برنزکاری‌هایی دارد که کار دوناتلو[۱۰] است و تندیس سواره گاتاملاتا[۱۱]ی او در میدان مقابل کلیسا قد برافراشته است.