پاز، ویکتور (۱۹۰۷ـ۲۰۰۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
رئیس‌جمهور بولیوی (۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۴؛ ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۹). بنیاد‌گذار و رهبر جنبش ملی انقلابی<ref>(Movimiento Nacionalista Revolucionario (MNR</ref> بود، در ۱۹۵۲ قدرت را به‌دست گرفت و به سرخ‌پوستان حق رأی داد. بزرگ‌ترین معادن قلع کشور را ملی، برنامۀ اصلاحات ارضی را آغاز، و تورم را مهار کرد. پس از تصدّی چند سِمَت مالی در دهۀ ۱۹۳۰ به عرصۀ سیاست پا گذاشت و نمایندۀ مجلس شد (۱۹۴۰)، و جنبش ملی انقلابی را تأسیس کرد (۱۹۴۲). در یکی از چند دورۀ حکومت نظامیان بولیوی در ۱۹۴۶، به آرژانتین گریخت، در ۱۹۵۱ بازگشت و در ۱۹۵۲ رئیس‌جمهور شد. بی‌‌درنگ برنامۀ اصلاحات سیاسی را آغاز کرد، تا ۱۹۵۶ رئیس‌جمهور باقی ماند و دوباره در (۱۹۶۰ـ۱۹۶۴) انتخاب شد و در ۷۷سالگی نیز مجدداً رئیس‌جمهور شد (۱۹۸۵). در حیات سیاسی طولانی‌مدت خود، سفیر بولیوی در لندن (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) و استاد دانشگاه لندن بود (۱۹۶۶). پس از انتخابات غیرقطعی ریاست جمهوری ۱۹۸۹، پاس جای خود را به خایمه پاس سامورا<ref>Jaime Paz Zamora</ref> از جنبش انقلابی چپ<ref>(Movement of the Revolutionary Left (MIR</ref> داد. | رئیس‌جمهور بولیوی (۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۴؛ ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۹). بنیاد‌گذار و رهبر جنبش ملی انقلابی<ref>(Movimiento Nacionalista Revolucionario (MNR</ref> بود، در ۱۹۵۲ قدرت را به‌دست گرفت و به سرخ‌پوستان حق رأی داد. بزرگ‌ترین معادن قلع کشور را ملی، برنامۀ اصلاحات ارضی را آغاز، و تورم را مهار کرد. پس از تصدّی چند سِمَت مالی در دهۀ ۱۹۳۰ به عرصۀ سیاست پا گذاشت و نمایندۀ مجلس شد (۱۹۴۰)، و جنبش ملی انقلابی را تأسیس کرد (۱۹۴۲). در یکی از چند دورۀ حکومت نظامیان بولیوی در ۱۹۴۶، به آرژانتین گریخت، در ۱۹۵۱ بازگشت و در ۱۹۵۲ رئیس‌جمهور شد. بی‌‌درنگ برنامۀ اصلاحات سیاسی را آغاز کرد، تا ۱۹۵۶ رئیس‌جمهور باقی ماند و دوباره در (۱۹۶۰ـ۱۹۶۴) انتخاب شد و در ۷۷سالگی نیز مجدداً رئیس‌جمهور شد (۱۹۸۵). در حیات سیاسی طولانی‌مدت خود، سفیر بولیوی در لندن (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) و استاد دانشگاه لندن بود (۱۹۶۶). پس از انتخابات غیرقطعی ریاست جمهوری ۱۹۸۹، پاس جای خود را به خایمه پاس سامورا<ref>Jaime Paz Zamora</ref> از جنبش انقلابی چپ<ref>(Movement of the Revolutionary Left (MIR</ref> داد. | ||
----<br/> <!--13030600--> | |||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آمریکایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۰۴
پاز، ویکتور (۱۹۰۷ـ۲۰۰۱)(Paz, Victor)
رئیس‌جمهور بولیوی (۱۹۵۲ـ۱۹۵۶؛ ۱۹۶۰ـ۱۹۶۴؛ ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۹). بنیاد‌گذار و رهبر جنبش ملی انقلابی[۱] بود، در ۱۹۵۲ قدرت را به‌دست گرفت و به سرخ‌پوستان حق رأی داد. بزرگ‌ترین معادن قلع کشور را ملی، برنامۀ اصلاحات ارضی را آغاز، و تورم را مهار کرد. پس از تصدّی چند سِمَت مالی در دهۀ ۱۹۳۰ به عرصۀ سیاست پا گذاشت و نمایندۀ مجلس شد (۱۹۴۰)، و جنبش ملی انقلابی را تأسیس کرد (۱۹۴۲). در یکی از چند دورۀ حکومت نظامیان بولیوی در ۱۹۴۶، به آرژانتین گریخت، در ۱۹۵۱ بازگشت و در ۱۹۵۲ رئیس‌جمهور شد. بی‌‌درنگ برنامۀ اصلاحات سیاسی را آغاز کرد، تا ۱۹۵۶ رئیس‌جمهور باقی ماند و دوباره در (۱۹۶۰ـ۱۹۶۴) انتخاب شد و در ۷۷سالگی نیز مجدداً رئیس‌جمهور شد (۱۹۸۵). در حیات سیاسی طولانی‌مدت خود، سفیر بولیوی در لندن (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) و استاد دانشگاه لندن بود (۱۹۶۶). پس از انتخابات غیرقطعی ریاست جمهوری ۱۹۸۹، پاس جای خود را به خایمه پاس سامورا[۲] از جنبش انقلابی چپ[۳] داد.