پسرخواندگی عیسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پسرخواندگی عیسی (Adoptionism)

(یا: تَبَنّی) بدعتی از سِنخ مَشرب مذهب نسطوری[۱] در دین مسیح، پدیدآمده در حدود قرن ۳م در اسپانیا. این بدعت در اواخر قرن ۸م جان تازه‌ای گرفت. اِلیپاندوس[۲]، سراسقف تولِدو[۳]، و فلیکس[۴]، اسقف اورخل[۵]، بر این باور بودند که اگرچه مسیح[۶] از حیث ماهیت الهی‌اش پسر خداوند است، از جنبۀ انسانی‌اش به پسرخواندگی خداوند پذیرفته شده است و لحظۀ وقوع پذیرش را هنگام غسل تعمید او می‌دانستند که کبوتری از آسمان فرود آمد و ندایی الهی آمد که تو پسر حبیب من هستی (مرقس ۱: ۹ـ ۱۱). این نظریه سبب تشکیل سه شورای کلیسا در راتیسبون[۷] (۷۹۲م)، فرانکفورت (۷۴۹م)، و اِکس ـ لا ـ شاپل[۸] (۷۹۹م) شد که آن را بدعت شمردند و محکوم کردند.

 

 


  1. Nestorianism
  2. Elipandus
  3. Toledo
  4. Felix
  5. Urgel
  6. Christ
  7. Ratisbon
  8. Aix-la-Chapelle