چاندراگوپتای دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چانْدراگوپْتای دوم ( ـ ح ۴۱۵م)(Chandragupta II)

امپراتور شمال هند (ح ۳۸۰ـ ح ۴۱۵م)، نوۀ چاندراگوپتای اول. در طول سلطنت او هنر نقاشی و مجسمه‌سازی، معماری و فرهنگ در هنر قدیم به اوج شکوفایی خود رسید. گفته‌اند با کشتن برادرش، بر تخت نشست و سیاست توسعۀ ارضی جدش را دنبال کرد. از ۳۸۸ تا ۴۰۰م گجرات، نواحی شمال بمبئی (مومبای کنونی) و بخشی از غرب هندوستان را مسخر ساخت. تقریباً مسلم است او همان شاه کاندرایی است که در نوشته‌ای سانسکریت بر ستونی آهنین در مسجد قوّت‌الاسلام دهلی، از وی تجلیل شده است. در زمان چاندراگوپتا، هند آرامش و رفاه داشت و دانشمندان و ادیبان را گرامی می‌شمرد. هندویی مؤمن بود، امّا ادیان بودایی و جین را نیز تحمل می‌کرد.