نمایش مبدأ برای کارلتون، ویلیام (۱۷۹۴ـ۱۸۶۹)


کارْلْتون، ویلیام (۱۷۹۴ـ۱۸۶۹)(Carleton, William)

[[File:35043700.jpg|thumb|کارْلْتون، ويليام]]رمان‌نویس ایرلندی. در خانواده‌ای گیلی‌‌زبان در پریلیسک<ref>Prillisk</ref>، در کانتی تایرون<ref>County Tyrone

</ref>، زاده شد و در مدارس سرّی<ref> hedge schools </ref>، کلاس‌های درس غیررسمی و سرّی کاتولیک،‌ که در فضای باز برگزار می‌شدند، آموزش دید. رمان''پیامبر سیاه''<ref>''The Black Prophet'' </ref> (۱۸۴۶) را بر پایۀ تجربه‌های شخصی از قحطی سال‌های ۱۸۱۷ و ۱۸۲۲ نوشت. از دیگر رمان‌های اوست: ''فاردُروفای خسیس''<ref>''Fardorougha the Miser'' </ref> (۱۸۳۷)، ''رودیِ خانه به دوش''<ref>''Rody the Rover'' </ref> (۱۸۴۵)، ''ولنتاین مکلاچی''<ref>''Valentine MacClutchy''</ref> (۱۸۴۵)، و ''مأمور عشریه''<ref>''The Tithe Procter'' </ref> (۱۸۴۹). داستان‌هایی را که برای نشریۀ ''کریسچن اگزمینر''<ref>''Christian Examiner'' </ref> نوشته بود در ۲ جلد با نام ''خصلت‌ها و داستان‌های روستاییان ایرلندی''<ref>''Traits and Stories of the Irish Peasantry'' </ref> (۱۸۳۰ـ۱۸۳۳) منتشر کرد که در آن‌ها به انتقاد از بنیادگرایی کاتولیک می‌پردازد و غم‌ها و شادی‌های زندگی روستایی ایرلندِ پیش از قحطی را ترسیم می‌کند. این مجموعه را ناشری دوبلینی به نام کاری و شرکا<ref>Curry & Company</ref> منتشر کرد که حاکی از احیای مجدد صنعت نشر در ایرلند و نیز گواه روشن این واقعیت بود که نویسندۀ ایرلندی به پشتیبانی ناشر بریتانیایی نیازی ندارد. کارلتون در نخستین سال‌های نویسندگی، همان‌گونه که در زندگی‌نامۀ خودنوشت<ref> Autobiography </ref> آورده است و بعدها دست‌مایۀ کتاب‌هایش شد، به سبک و سیاق شخصیت‌های رمان‌های پیکارِسک<ref>Picaresque</ref> زندگی می‌کرد و شاهد زندگی پرجنب‌وجوش روستاییان بود. او سرانجام در دوبلین اقامت گزید؛ با دختری پروتستان ازدواج کرد و مذهبش را تغییر داد. کارلتون در آفریدن شخصیت‌های ساده و سرزنده و خَلق گفت‌وگوهای زندۀ روستایی مهارت دارد، اما در طراحی پیرنگ، به‌ویژه در رمان‌هایش که مبتنی بر احساسات و ماجراهای عجیب‌وغریب‌اند، چندان موفق نیست.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:رمان (اشخاص و آثار)]]