نمایش مبدأ برای کارور، ریموند (۱۹۳۸ـ ۱۹۸۸)

[[پرونده:35053500.jpg|بندانگشتی|ریموند کارور]]{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ریموند کارور
|نام =Raymond Carver
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=1938
|تاریخ مرگ=1988
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در کالج ایلتی هامبولت
| شغل و تخصص اصلی =نویسنده 
|شغل و تخصص های دیگر= شاعر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =کلیسای جامع، وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم؟
|خویشاوندان سرشناس =تس کالاگر (همسر)
|گروه مقاله =ادبیات غرب
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}کارْوِر، رِیموند (۱۹۳۸ـ ۱۹۸۸)(Carver, Raymond)

داستان‌کوتاه‌نویس و شاعر امریکایی. در نوشته‌هایش عمدتاً با نثری موجز به زندگی پوچ و شکست‌خوردۀ کارگران امریکا می‌پردازد. در شهرکی صنعتی در ایالت اورگان متولد شد. پدرش کارگر کارخانه‌ی چوب‌بری و معتاد به الکل بود. مادرش مشاغل پاره‌وقتی به عنوان پیشخدمت و فروشنده داشت. ریموند در هجده سالگی با دوست خود که در آن زمان شانزده ساله و باردار بود ازدواج کرد. دومین فرزندش هنگامی به دنیا آمد که کارور بیست ساله بود. برای تامین مخارج زندگی مشاغل متفاوتی مثل چوب‌بری، سرایداری و فروشندگی را تجربه کرد. همسرش نیز وضعیتی مشابه داشت. بعد از رفتن به کالیفرنیا، در کلاس‌های نویسندگی جان گاردنر<ref>John Gardner</ref> شرکت کرد. کسی که بیشترین تاثیر را در ترغیب کارور به ورود حرفه‌ای به دنیای ادبیات ایفا کرد. این روند با چاپ یکی از داستان‌هایش در مجله‌ای مشهور آغاز شد. کارور در همین حیل به تحصیل پرداخت و مدرک کارشناسی خود را از کالج ایلتی هامبولت گرفت. در سال‌های بعد، ضمن تجربه‌ی مشاغلی چون ویراستاری و تدریس، داستان‌های کوتاه متعددی منتشر کرد. در سال 1979 با تس کالاگر، نویسنده و شاعر، آشنا شد و نه سال بعد با او ازدواج کرد. کارور که سال‌ها از اعتیاد به الکل رنج می‌برد، با حضور در انجمن معتادان گمنام موفق به ترک الکل شد. با این حال، دو ماه بعد از ازدواج رسمی‌اش با کالاگر، به دلیل سرطان ریه درگذشت. مهم‌ترین آثارش عبارت‌اند از ''می‌شود لطفاً ساکت شوی، لطفاً؟''<ref>''?Will You Please Be Quiet, Please''</ref> (۱۹۷۶)، ''وقتی''&nbsp;''از عشق&nbsp;حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم''<ref>''What We Talk About When We Talk About Love''</ref> (۱۹۸۱)، ''کلیسای جامع''<ref>''Cathedral''</ref> (۱۹۸۳) و مجموعه شعر ''در نوری دریایی''<ref>''In a Marine Light''</ref> (۱۹۸۸). پس از مرگش، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه منتشرنشده و آثار غیرداستانی او در سال ۲۰۰۰ با عنوان''داستان و نثر گردآوری‌نشدۀ کارم داشتی زنگ بزن''<ref>''Call If You Need Me: The Uncollected Fiction and Prose'' </ref> ویراستۀ ویلیام ال استال<ref>William L Stull
</ref> انتشار یافت. تقریباً تمامی آثار او به فارسی ترجمه شده‌اند از جمله ''کلیسای جامع'' با ترجمه‌ی فرزانه طاهری.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] 
[[Category:رمان (اشخاص و آثار)]] 
[[Category:شعر (اشخاص و آثار)]]
<references />