کرسی
کُرسی
چهارپایۀ چوبی مربع‌شکل پایه کوتاهی که در زمستان به‌ویژه در مناطق سردسیر ایران برای گرم‌شدن، با قرار‌دادن منقل آتش در زیر و پوشاندن روی آن با لحاف، مورد استفاده بود (و هنوز در بسیاری از نقاط هست). معمولاً کرسی را در وسط بزرگ‌ترین اتاق خانه قرار می‌دهند، دور آن تشک می‌اندازند و روی کرسی را با لحافی بزرگ، موسوم به لحاف کرسی می‌پوشانند و افراد خانواده پاها و قسمتی از بالاتنۀ خود را در زیر کرسی گرم می‌کنند. ظاهراً این وسیله ابداعی ایرانی است و در جاهای دیگر دنیا ، لااقل به شکل توصیف شده کاربرد ندارد. با رواج وسایل گرم‌کنندۀ برقی و سوخت‌های فسیلی، تدریجاً از اهمیت و استفاده از کرسی کاسته می‌شود. وجود کرسی وسیله‌ای برای جمع شدن اعضای خانواده بود و از این لحاظ کاربردی اجتماعی نیز داشت.