کرلینگ
کِرْلینگ (curling)
نوعی بازی روی یخ با سنگ که آن را «بولینگ روی یخ[۱]» نیز می‌نامند. از بازی‌های ملی اسکاتلند است و به بسیاری از کشورهای دیگر هم گسترش یافته است. این بازی را می‌توان بر روی حوضچه‌های مصنوعی (از جنس سیمان یا آسفالت) نیز انجام داد. در بازی‌های المپیک زمستانی[۲] در ناگانو[۳]، ژاپن، برای نخستین‌بار در شمار بازی‌های مدال‌آور قرار گرفت. در ۱۹۹۲ و ۱۹۹۸ به‌صورت نمایشی انجام گرفته بود. در مسابقات ناگانو، تیم‌های سوئیس و کانادا به ترتیب در رشته‌های مردان و زنان به مقام قهرمانی رسیدند. دو گلمیخ[۴] به فاصلۀ ۳۵ متر از یکدیگر نصب می‌شوند و دو تیم چهارنفره بازی را انجام میدهند. هدف فرستادن سنگ به نزدیکی گلمیخ است و نزدیک‌ترین سنگ به آن امتیازی بیشتر کسب می‌کند. هر بازیکن دو سنگ دارد که به یک اندازه و دارای دستگیره‌اند. وزن سنگ (که به شکل دیسکی ضخیم است) معمولاً حدود شانزده تا بیست کیلوگرم است. در کانادا بزرگ‌تر و سنگین‌تر است و تقریباً ۲۷ کیلوگرم وزن دارد و به جای این‌که سنگی باشد، آهنی است. سنگ را روی سطح مسطح آن سُر میدهند و می‌توان آن را با چرخشی در لحظۀ پرتاب به‌سمت دلخواه هدایت کرد. مسابقه به‌صورت توافقی برحسب تعداد نفرات، دفعات یا زمان انجام می‌شود. اولین مسابقۀ قهرمانی مردان جهان در ۱۹۵۹ و زنان در ۱۹۷۹ برگزار شد.