کیانی، مجید (تهران ۱۳۲۰ش ): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:کیانی، مجید.jpg|بندانگشتی|مجید کیانی]]
کیانی، مجید (تهران ۱۳۲۰ش‌)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=مجید کیانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=عبدالمجید کیانی هندی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۲۰ش‌|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=هنرستان موسیقی ملی
(با نام کامل عبدالمجید کیانی هندی) سنتورنواز و ردیف‌دان ایرانی. از ۱۳۳۶ش به‌مدت چهار سال در هنرستان آزاد موسیقی ملی نزد منوچهر صادقی و محمد حیدری به فراگیری سنتور پرداخت و در ۱۳۴۹، پس از بهره‌جستن از تعالیم داریوش صفوت و نورعلی برومند، از گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد؛ در حدود دو سال نیز در محضر عبدالله دوامی تعلیم دید. کیانی چندی در گروه گردآوری و شناخت موسیقی محلی، به سرپرستی فوزیه مجد، و از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی فعال بود. از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸ نیز در بخش موسیقی‌شناسی دانشگاه سوربن نزد تران وانکه و ادیت وبر تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، علاوه‌بر کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور، سخنرانی، فعالیت‌های پژوهشی و همکاری با مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی، از ۱۳۷۳ مدیریت بخش موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، را برعهده گرفت. از آثار اوست: کتاب‌های ''هفت دستگاه موسیقی ایران''، ''مبانی نظری موسیقی ایران''، ''ردیف میرزاعبدالله''، ''شناخت موسیقی''، کاست‌های ''گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی'' و ''بررسی سه شیوۀ هنر تک‌نوازی در موسیقی ایرانی''.
دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، دانشنامه لیسانس|شغل و تخصص اصلی=نوازنده سنتور و ردیف‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب‌های هفت دستگاه موسیقی ایران، مبانی نظری موسیقی ایران، ردیف میرزاعبدالله، شناخت موسیقی، کاست‌های گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی و بررسی سه شیوۀ هنر تک‌نوازی در موسیقی ایرانی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کیانی، مجید (تهران ۱۳۲۰ش‌)<br>
(با نام کامل عبدالمجید کیانی هندی) [[سنتور]]<nowiki/>نواز و ردیف‌دان ایرانی. از ۱۳۳۶ش به‌مدت چهار سال در [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان آزاد موسیقی ملی]] نزد منوچهر صادقی و [[محمد حیدری]] به فراگیری سنتور پرداخت و در ۱۳۴۹، پس از بهره‌جستن از تعالیم [[صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)|داریوش صفوت]] و [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، از گروه موسیقی [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران]]، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد؛ در حدود دو سال نیز در محضر [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]] تعلیم دید. کیانی چندی در گروه گردآوری و شناخت موسیقی محلی، به سرپرستی [[مجد، فوزیه (برلین ۱۳۲۰ش)|فوزیه مجد]]، و از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی فعال بود. از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸ نیز در بخش موسیقی‌شناسی دانشگاه سوربن نزد تران وانکه و ادیت وبر تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، علاوه‌بر کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور، سخنرانی، فعالیت‌های پژوهشی و همکاری با مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی، از ۱۳۷۳ مدیریت بخش موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، را برعهده گرفت. از آثار اوست: کتاب‌های ''هفت دستگاه موسیقی ایران''، ''مبانی نظری موسیقی ایران''، ''ردیف میرزاعبدالله''، ''شناخت موسیقی''، کاست‌های ''گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی'' و ''بررسی سه شیوۀ هنر تک‌نوازی در موسیقی ایرانی''.
<br><!--35420100-->
<br><!--35420100-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۸

مجید کیانی
مجید کیانی
زادروز تهران ۱۳۲۰ش‌
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل

هنرستان موسیقی ملی

دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، دانشنامه لیسانس
شغل و تخصص اصلی نوازنده سنتور و ردیف‌دان
آثار کتاب‌های هفت دستگاه موسیقی ایران، مبانی نظری موسیقی ایران، ردیف میرزاعبدالله، شناخت موسیقی، کاست‌های گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی و بررسی سه شیوۀ هنر تک‌نوازی در موسیقی ایرانی
گروه مقاله موسیقی

کیانی، مجید (تهران ۱۳۲۰ش‌)

(با نام کامل عبدالمجید کیانی هندی) سنتورنواز و ردیف‌دان ایرانی. از ۱۳۳۶ش به‌مدت چهار سال در هنرستان آزاد موسیقی ملی نزد منوچهر صادقی و محمد حیدری به فراگیری سنتور پرداخت و در ۱۳۴۹، پس از بهره‌جستن از تعالیم داریوش صفوت و نورعلی برومند، از گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد؛ در حدود دو سال نیز در محضر عبدالله دوامی تعلیم دید. کیانی چندی در گروه گردآوری و شناخت موسیقی محلی، به سرپرستی فوزیه مجد، و از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۳ در مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی فعال بود. از ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸ نیز در بخش موسیقی‌شناسی دانشگاه سوربن نزد تران وانکه و ادیت وبر تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، علاوه‌بر کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور، سخنرانی، فعالیت‌های پژوهشی و همکاری با مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی، از ۱۳۷۳ مدیریت بخش موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، را برعهده گرفت. از آثار اوست: کتاب‌های هفت دستگاه موسیقی ایران، مبانی نظری موسیقی ایران، ردیف میرزاعبدالله، شناخت موسیقی، کاست‌های گذری در شیوه سنتورنوازی حبیب سماعی و بررسی سه شیوۀ هنر تک‌نوازی در موسیقی ایرانی.