کیاهراسی، علی بن محمد (۴۵۰ـ۵۰۴ق)
کیاهَراسی، علی بن محمد (۴۵۰ـ۵۰۴ق)
فقیه و مفسر شافعی. خاندانش از مردم خراسان بودند؛ اما او در طبرستان زاده شد. با امام محمد غزالی همدرس و از شاگردان امام‌الحرمین، بود. مدتی در نیشابور زیست؛ سپس به بغداد رفت و در نظامیۀ این شهر تدریس کرد. چون در نام کیا با اسماعیلیۀ باطنی شباهت داشت، او را دستگیر و شکنجه کردند. در مقام استادی نظامیۀ بغداد باقی بود که درگذشت. افزون بر احکام‌القرآن تعلیقی هم بر اصول فقه نوشته است.