کیمبریج شر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کِیمبْریج‌شِر (Cambridgeshire)

ساختمان شهرداري ايلي

کاونتی (بخشی)[۱] در شرق انگلستان، با ۳,۴۱۰ کیلومتر مربع مساحت و ۷۰۳,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از آوریل ۱۹۹۸ شامل ناحیۀ[۲] پیتربارو[۳] شده است. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از کیمبریج (مرکز اداری)، ایلی[۴]، هانْتینگْدون[۵]، مارچ[۶]، ویزْبیچ[۷]، ویتْلِسی[۸]، سنت نیتس[۹]. کیمبریج‌شِر بخشی هموار با زمین‌های باتلاقی حاصل‌خیز است و رودهای نین[۱۰]، اوز[۱۱] (با ریزابه‌هایش کَم[۱۲]، لارک[۱۳]، و اوز کوچک[۱۴])، و وِلند[۱۵] را در خود جای داده است. دانشگاه کیمبریج مهم‌ترین بنای تاریخی آن به‌شمار می‌رود. این بخش ازجمله بخش‌های اصلی تولید حبوبات و چغندر قند در انگلستان است؛ کشت میوه، انواع سبزی و پرورش گاو و گوسفند نیز در آن رواج دارد. صنایع آن شامل کاغذسازی، تولید وسایل الکترونیکی، فرآوری مواد غذایی و مهندسی مکانیک است؛ پژوهشکده‌های علمی و داروسازی نیز دارد. در دوران سلت[۱۶]ها، بخش شمالی کیمبریج‌شر در سرزمین آیسنی[۱۷] و بقیۀ آن در اختیار کیتوْولونی[۱۸] بود. بقایایی از خاکریزهای پیش از رومی‌ها و آثاری از زمان اشغالگری آن‌ها، مانند جاده، کوزه و سکه در کیمبریج فراوان است. اهالی این بخش دربرابر مهاجمان نورمان[۱۹] به‌سختی ایستادگی کردند و در ایلی بود که هِریواردِ بیدار[۲۰] چندین سال دربرابر نورمان‌ها مقاومت کرد. در مبارزات شدید دوران سلطنت پادشاهانی همچون استیون[۲۱]، جان[۲۲]، هنری سوم[۲۳] و چارلز اول[۲۴] نیز این بخش نقشی مهم ایفا کرد.

 


  1. county
  2. unitary
  3. Peterborough
  4. Ely
  5. Huntingdon
  6. March
  7. Wisbech
  8. Whittlesey
  9. St Neots
  10. Nene
  11. Ouse
  12. Cam
  13. Lark
  14. Little Ouse
  15. Welland
  16. Celt
  17. Iceni
  18. Catuvellauni
  19. Norman
  20. Hereward the Wake
  21. Stephen
  22. John
  23. Henry III
  24. Charles I