گرامر مستقل از متن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گرامر مستقل از متن (context-free grammar)

گرامر مبتنی بر فرمول، که همه قوانین ساخت آن به صورت V→ w است که در آن V یک علامت غیرپایانه‌ای[۱] و w رشته‌ای شامل پایانه‌ها و یا غیرپایانه‌هاست. اصطلاح مستقل از متن نشان‌دهنده این واقعیت است که بدون توجه به این‌که رشته[۲] یا متن[۳] در کجا قرار گرفته، غیرپایانه V می‌تواند همیشه با w جابه‌جا شود. یک زبان مبتنی بر فرمول، زمانی مستقل از متن است که یک گرامر مستقل از رابطه وجود داشته باشد که آن را تولید کند. گرامرهای مستقل از متن به اندازه کافی برای توضیح نحو[۴] بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی[۵] قدرتمند هستند. در واقع، نحو بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی براساس گرامرهای مستقل از متن پایه‌ریزی شده است.

 


  1. nonterminal
  2. string
  3. text
  4. syntax
  5. programming language