گنت، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
(به فلاندری خِنت<ref>Gent</ref>؛ به فرانسوی گان<ref>(Gand (Ghent | (به فلاندری خِنت<ref>Gent</ref>؛ به فرانسوی گان<ref>(Gand (Ghent | ||
</ref>) شهر بندر و مرکز استان فلاندر شرقی<ref>East Flanders | </ref>) شهر بندر و مرکز استان [[فلاندر شرقی]]<ref>East Flanders | ||
</ref>، در شمال غربی | </ref>، در شمال غربی [[بلژیک]]، واقع در محل تلاقی رودهای لیس<ref>Lys </ref> و اسکلت (اسخلده)<ref>Scheldt </ref>، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری شمال غربی [[بروکسل]]. ۲۲۶,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع نساجی، تولید مواد شیمیایی، الکترونیک، متالورژی، و خودروسازی است. کلیسای جامع سن باوون<ref>St Bavon </ref> (قرون ۱۲ـ۱۴م) دارای نقاشی‌هایی از وان آیک<ref>van Eyck</ref> و [[روبنس، پتر پل (۱۵۷۷ـ۱۶۴۰)|روبنس]]<ref> Rubens </ref> است. شهر مزبور با نهرهای فراوان و چندین آبراه<ref>canal</ref> به ۲۶ جزیره تقسیم شده که با ۶۴ پل به یکدیگر متصل شده‌اند. احداث جاده‌ها و خیابان‌های جدید، بافت قرون وسطایی شهر را از‌بین برده است، اما هنوز هم بناهای قدیمی بسیاری حفظ شده‌اند. گنت سراسقف‌نشین است و دانشگاه آن در ۱۸۱۶ تأسیس شد. این شهر مرکز صنعتی و مهم‌ترین تولیدکنندۀ پارچۀ بلژیک به‌شمار می‌رود. تولید ماشین‌آلات و مواد شیمیایی نیز از صنایع آن است. کارخانۀ بزرگ آهن و فولاد آن بین گنت و [[هلند]] قرار دارد. سایر صنایع عبارت‌اند از کاغذسازی، تولید خودرو، تجهیزات اپتیکی، وسایل برقی، و الکترونیک. گل نیز برای صادرات تولید می‌کند. در تاریخ، برای نخستین‌بار، در قرن ۷ م از گنت یاد شده است و در قرون وسطا شهر اصلی فلاندر بود. بین گنت و [[بورگونی]]<ref> Burgundy </ref> جنگ‌های خونین درگرفت و دوک بورگونی بارها برضد [[شارل پنجم (۱۳۳۷ـ۱۳۸۰م)|شارل پنجم]]<ref>Charles V </ref> و [[فیلیپ دوم (۱۱۶۵ـ۱۲۲۳م)|فیلیپ دوم]]<ref>Philip II</ref>، پادشاهان [[اسپانیا]]، شورش کرد و فرانسویان چندین‌بار او را اسیر کردند. برطبق پیمان صلح پاریس (۱۸۱۴) گنت به پادشاهی متحد هلند منضم، و پس از تأسیس بلژیک به این کشور واگذار شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۶
گِنْت، شهر (Ghent)
(به فلاندری خِنت[۱]؛ به فرانسوی گان[۲]) شهر بندر و مرکز استان فلاندر شرقی[۳]، در شمال غربی بلژیک، واقع در محل تلاقی رودهای لیس[۴] و اسکلت (اسخلده)[۵]، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری شمال غربی بروکسل. ۲۲۶,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع نساجی، تولید مواد شیمیایی، الکترونیک، متالورژی، و خودروسازی است. کلیسای جامع سن باوون[۶] (قرون ۱۲ـ۱۴م) دارای نقاشی‌هایی از وان آیک[۷] و روبنس[۸] است. شهر مزبور با نهرهای فراوان و چندین آبراه[۹] به ۲۶ جزیره تقسیم شده که با ۶۴ پل به یکدیگر متصل شده‌اند. احداث جاده‌ها و خیابان‌های جدید، بافت قرون وسطایی شهر را از‌بین برده است، اما هنوز هم بناهای قدیمی بسیاری حفظ شده‌اند. گنت سراسقف‌نشین است و دانشگاه آن در ۱۸۱۶ تأسیس شد. این شهر مرکز صنعتی و مهم‌ترین تولیدکنندۀ پارچۀ بلژیک به‌شمار می‌رود. تولید ماشین‌آلات و مواد شیمیایی نیز از صنایع آن است. کارخانۀ بزرگ آهن و فولاد آن بین گنت و هلند قرار دارد. سایر صنایع عبارت‌اند از کاغذسازی، تولید خودرو، تجهیزات اپتیکی، وسایل برقی، و الکترونیک. گل نیز برای صادرات تولید می‌کند. در تاریخ، برای نخستین‌بار، در قرن ۷ م از گنت یاد شده است و در قرون وسطا شهر اصلی فلاندر بود. بین گنت و بورگونی[۱۰] جنگ‌های خونین درگرفت و دوک بورگونی بارها برضد شارل پنجم[۱۱] و فیلیپ دوم[۱۲]، پادشاهان اسپانیا، شورش کرد و فرانسویان چندین‌بار او را اسیر کردند. برطبق پیمان صلح پاریس (۱۸۱۴) گنت به پادشاهی متحد هلند منضم، و پس از تأسیس بلژیک به این کشور واگذار شد.