گچساران، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
گچساران، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان کُهگیلویه و بویراحمد
بخش مرکزی و باشت
جمعیت ۱۳۶,۰۶۴ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شهرستان کهگیلویه، غرب و شمال غربی استان فارس (شهرستان ممسنی)، شمال شرقی شهرستان‌های گناوه و دیلم (استان بوشهر) و شرق شهرستان بهبهان (استان خوزستان)
نوع اقلیم در نواحی غربی و جنوب غربی گرم و خشک - در کوهستان‌های شرقی و شمال شرقی معتدل و نیمه‌خشک
شهر ها و آبادی های مهم باشت، آب دهگاه، علی‌آباد، بی‌بی حکیمه، و باباکلان

گچساران، شهرستان

واقع در جنوب استان کُهگیلویه و بویراحمد، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش باشت با مرکزیت اداری شهر دوگُنبدان. از شمال به شهرستان کهگیلویه، از شرق و جنوب شرقی به استان فارس (شهرستان ممسنی)، از جنوب غربی به شهرستان‌های گناوه و دیلم (استان بوشهر) و از غرب به شهرستان بهبهان (استان خوزستان) محدود است. سرزمینی کوهستانی است که رو به شرق و شمال شرقی بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده و پوشش درختان جنگلی انبوه‌تر می‌شود. کوه ساوِرز (۳۱۸۹متر) بلندترین کوه آن است و هامی و سپید از دیگر کوه‌های بلند آن است و رودخانه‌های خیرآباد، آب ریگون، شمس عرب، زهره، و باشت این شهرستان را مشروب می‌کنند. اقلیم شهرستان گچساران در نواحی غربی و جنوب غربی گرم و خشک است و در کوهستان‌های شرقی و شمال شرقی معتدل و نیمه‌خشک است. جمعیت آن ۱۳۶,۰۶۴ نفر است (۱۳۸۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت است از باشت، آب دهگاه، علی‌آباد، بی‌بی حکیمه، و باباکلان. راه نورآباد به بهبهان و دهدشت به بندر گناوه از آن می‌گذرد و همراه با مجموعه‌ای از راه‌های فرعی و روستایی، شبکۀ‌راه‌های زمینی این شهرستان را تشکیل می‌دهند.