گیتانجالی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گیتانْجالی (Gitanjali)

مجموعه شعری سرودۀ رابیندرانات تاگور، منتشر شده به بنگالی در ۱۹۱۲. تاگور در این شعرها که همگی قافیه و اوزان عروضی متنوع دارد، با خلق تصاویر باشکوه، فلسفۀ روح‌باورانۀ خود را که متأثر از فلسفۀ اوپانیشادها است، بیان کرده که بدون چشم‌پوشی و بی‌خبری از دنیا، پذیرفتن کلیّت وضع بشر است. آرامشِ حاصل از رنج و بدبختی و آهنگین بودن از دیگر ویژگی‌های اشعار این مجموعه است. تاگور خود این مجموعه را با افزودن اشعاری به آن، به زبان انگلیسی برگردانده و آندره ژید نیز آن را به زبان فرانسوی ترجمه کرده است. انتشار گیتانجالی سبب شهرت فراوان تاگور در مغرب‌زمین شد، تا جایی که درپی چاپ انگلیسی این اشعار، جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۱۳ به وی تعلق گرفت.