یوم الشک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یومُ‌الشَّک

(یا: روز تردید) در فقه دو روز مراد است: ۱. سی‌ام رمضان که محتمل باشد اول شوال است. در این روز، روزه واجب است. به‌جهت اصالت بقای ماه رمضان، که همان اصل استصحاب است و در موضوعات جاری می‌شود؛ ۲. سی‌ام شعبان که احتمال روز اول رمضان است. به اعتقاد امامیه روزۀ این روز قطعاً مشروع است، جز آن‌که به نیت رمضان باشد، که در صورت اخیر حرام خواهد بود. شیخ مفید، روزۀ این روز را مکروه دانسته است. روزۀ این روز را می‌توان به‌قصد استحباب یا وجوب، مانند نذر، کفاره یا قضا به‌جا آورد و چنانچه معلوم شود که رمضان بوده از روزۀ رمضان کفایت خواهد کرد. دربارۀ صحت روزۀ این روز، در صورتی که با تردید نیت کند و بگوید چنانچه از رمضان بود، برای واجب رمضان، والا برای شعبان باشد، اختلاف است. همچنین اگر نیت مافی‌الذمه کند، یعنی بگوید این روزه را می‌گیرم به نیت آنچه در ذمۀ من است.