آبرلین، شارل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آبِرلین، شارل (۱۸۹۵-۱۹۶۰)(Aberline, Charles)

شارل آبرلین
Charles Aberline
زادروز ۱۸۹۵م
درگذشت ۱۹۶۰م
محل زندگی فرانسه، ایران
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی دانشگاه استراسبورگ (۱۹۱۳-۱۹۱۹)
شغل و تخصص اصلی پزشک
فعالیت های مهم الحاق همه بیمارستان های تهران به دانشکده پزشکی
سمت استادیار دانشگاه استراسبورگ (۱۹۱۹)، دانشیاری کرسی آسیب شناسی دانشکده پزشکی پاریس (۱۹۲۸)، ریاست بخش تجربی انستیتو سرطان (۱۹۳۱)، استادی کرسی بهداشت و باکتریولوژی دانشکده پزشکی استراسبورگ (۱۹۳۸)، عضو شورای عالی بهداشت فرانسه (۱۹۳۸)، ریاست دانشکده پزشکی تهران (۱۳۱۸/۱۹۳۹-۱۳۲۷ش)
گروه مقاله پزشکی

پزشک فرانسوی، استاد پزشکی نوین در ایران. در ۱۹۱۳ در استراسبورگ در رشتۀ پزشکی تحصیل کرد و در ۱۹۱۹ آن را به‌پایان رساند و در همان زمان در بخش آسیب‌شناسی همان دانشکده در مقام دستیار به‌کار پرداخت. در ۱۹۲۰ به ریاست کارهای عملی و در ۱۹۲۸ به دانشیاری کرسی آسیب‌شناسی دانشکدۀ پزشکی پاریس برگزیده شد. در ۱۹۳۱ ریاست بخش تجربی انستیتو سرطان را به‌عهده گرفت و در ۱۹۳۸ به استادی کرسی بهداشت و باکتریولوژی دانشکدۀ پزشکی استراسبورگ رسید. او در انستیتو سرطان بیشتر اوقات خود را به مطالعه دربارۀ سرطان اختصاص داد و به بررسی دربارۀ ویروس‌های مولد سرطان و لوسمی‌های قابل انتقال پرداخت. ازجمله کارهای عملی او بررسی در موضوع بیماری‌های کلیه و تومورهای استخوانی بود و به کشفیاتی نیز در این زمینه دست یافت و چندین‌بار از طرف دولت فرانسه و دانشکدۀ پزشکی پاریس در کنگره‌های بین‌المللی بروکسل، برلن، لندن و مادرید به‌عنوان نمایندۀ رسمی شرکت کرد. در ۱۹۳۷ در مقام نمایندۀ فرانسه در آکادمی بین‌المللی تعلیم تکمیلی پزشکان و در ۱۹۳۸ به عضویت شورای عالی بهداشت فرانسه انتخاب شد. در ۱۹۳۹/۱۳۱۸، دولت ایران ریاست دانشکدۀ پزشکی تهران را به او واگذار کرد که تا ۱۳۲۷ ادامه داشت. او در زمان ریاست خود همۀ بیمارستان‌های تهران را به دانشکدۀ پزشکی ملحق کرد.