آزمون سختی برینل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آزمونِ سختی برینِل (Brinell hardness test)
نوعی آزمون‌ سختی‌ مواد. در این آزمون مساحت‌ سطح‌ فرورفتگی[۱] ایجادشده به‌وسیلۀ ساچمه[۲]ای‌ از جنس‌ فولاد سخت[۳] یا کاربید تنگستن‌ تفت جوش‌شده[۴] را اندازه‌گیری می‌‌کنند. قطر ساچمه دَه میلی‌متر است و آزمون در شرایط‌ بارگذاری[۵] استاندارد، با دستگاه‌ آزمون صورت می‌گیرد‌‌. عدد سختی‌ برینل،‌ که‌ به‌ این‌ ترتیب‌ به‌دست‌ می‌آید، برابر است‌ با بار برحسب کیلوگرم تقسیم‌ بر مساحت‌ اثر برحسب میلی‌متر مربع. این‌ آزمون‌ به‌ افتخار‌ متالورژ و مخترع‌ سوئدی‌‌، یوهان‌ برینل، نام‌گذاری شده است.
 



  1. indentation
  2. ball
  3. hardened steel
  4. sintered tungsten carbide
  5. loading