آنژیوگرافی فلورسین
آنژیوگرافی فلورسین (Fluorescein angiography)
(یا: رگنگاری فلورسین؛ رگنگاری با ماده فلورسنت) روشی تشخیصی برای بررسی عروق خونی چشم. پزشک پرتغالی متخصص مغز و اعصاب، ایگاز مانیس[۱] در 1927م اولین بار در شهر لیسبون از این شیوه استفاده کرد. کارآیی آن باعث توجه بیشتر و تکامل آن شد؛ به طوری که آخیم وسینگ[۲]، چشمپزشک آلمانی، در سال 1969م تکمیلشدۀ آن را ارائه کرد. با این فناوری توانستهاند رگهای سطح داخلی چشم[۳]، شامل شبکیه، مشیمیه و لکۀ زرد (ماکولا[۴]) را عکسبرداری و معاینه کنند. نشت رگهای مشیمیه، لکۀ زرد و شبکیه، که معمولاً بر اثر پیری یا دیابت باعث اختلال در دستگاه بینایی میگردند، از این طریق معاینه میشوند.
روش اجرا اینگونه است که: فلورسنت به رگ بازویی تزریق و با حرکت در بدن، در رگهای داخل چشم هم جریان مییابد. رگها به رنگ سبز-آبی درخشان شده و با دوربینی، عکسبرداری و وضعیتشان تشخیص داده میشود.