ابن جلا، احمد بن یحیی ( ـ۳۶۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن جَلّا، احمد بن یحیی ( ـ۳۶۰ق)

از صوفیان شام. در بغداد و در خانواده‌ای صوفی مشرب به‌دنیا آمد، اما آن‌جا را ترک کرد و به رمله و دمشق رفت. به قصد ورود به طریقۀ تصوف، از بغداد به شهرهای مکّه، مدینه، رمله و دمشق سفر کرد. اولین راهنما و پیر طریقت او پدرش یحیی جلّاء بوده و پس از او به شاگردی بُشر حافی و ذوالنون مصری درآمد. چون ابن جلّا و پدرش هردو از صوفیان پرآوازۀ زمان خود بودند، بعضی تذکره‌نویسان، روایات مربوط به آن‌دو را درهم آمیختند. از ابن جلّاء اشعار و سخنانی نیز برجای مانده است. اشعار او در تذکره‌های مربوط به صوفیه نقل شده است.