ابن خیاط

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن خیّاط ( ـ ح ۳۰۰ق)

(یا: خیاط معتزلی) متکلم، فقیه و مؤسس فرقۀ خیاطیه. نزد عیسی بن هیثم صوفی، ابومجالد احمد بن حسین ضریر درس خواند. فعالیت‌های کلامی او در حوزۀ مکتب کلام بغدادی بود. ابوالقاسم کعبی بلخی نزد وی درس خواند. خیاط برجسته‌ترین نمایندۀ مکتب معتزلیان بغداد در زمان خود بود. او مؤلف کتاب‌الانتِصار در ردّ ابن راوندی است. این اثر به کوشش نیبرگ سوئدی به چاپ رسیده است (قاهره ۱۹۲۵).