ابن رضوان، ابوالحسن علی (مصر ۳۷۷ـ پس از ۴۵۹ق)
ابن رضوان | |
---|---|
زادروز |
مصر ۳۷۷ق |
درگذشت | پس از ۴۵۹ق |
ملیت | مصری |
شغل و تخصص اصلی | پزشک |
شغل و تخصص های دیگر | منجم و فیلسوف |
آثار | النافع فی کیفیة تعلیم صناعة الطب؛ الاصول فی الطب، کفایةالطبیب فیما صحّ لدی من التجاریب؛ الانتصار لارسطوطالیس؛ مقالة فی بعث نبوة محمد (ص) من التوراة و الفلسفة؛ شرح المقالات الاربع فی القضایا بالنجوم |
گروه مقاله | پزشکی |
ابن رِضوان، ابوالحسن علی (مصر ۳۷۷ـ پس از ۴۵۹ق)
(نام کامل: ابوالحسن علی بن رضوان بن علی بن جعفر) منجم، فیلسوف و پزشک مصری. وی در جوانی طالعبینی دورهگرد بود تا آنکه رفتهرفته به فلسفه و پزشکی علاقهمند شد. با سختکوشی بسیار از طریق مطالعه جایگاه بلندی در پزشکی یافت تا بدانجا که حاکم، خلیفۀ فاطمی، او را رئیس پزشکان کرد. ابن رضوان در محضر کسی بهطور رسمی علم نیاموخت، ولی خود را از بازماندگان استادان یونان میدانست. ابوکثیر افرائیم، پزشک یهودی، و ابن فاتک شاگردان او بودند. از ابن رضوان بیش از ۲۵ اثر در موضوعهای پزشکی، فلسفه و نجوم گزارش شده است. از آثارش: النافع فی کیفیة تعلیم صناعة الطب؛ الاصول فی الطب، کفایةالطبیب فیما صحّ لدی من التجاریب؛ الانتصار لارسطوطالیس در دفاع از ارسطو در مقابل معارضان او؛ مقالة فی بعث نبوة محمد (ص) من التوراة و الفلسفة؛ شرح المقالات الاربع فی القضایا بالنجوم.