ابوجعفر خازن ( ـ۳۵۰ تا ۳۶۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابوجعفر خازن ( ـ۳۵۰ تا ۳۶۰ق)

ریاضی‌دان و اخترشناس ایرانی. بیشتر زندگی خود را در ری گذراند و در دستگاه رکن‌الدوله دیلمی صاحب مقام بود. در ساختن ابزار و آلات نجومی و به‌کاربردن آن‌ها مهارت کامل داشت. بیرونی از رصدی که در حضور او در ۳۴۸ق در شهر ری انجام شد، سخن گفته است. عمر خیام هم در کتاب جبر و مقابله خود از معادله درجه سومی که ابوجعفر می‌خواسته حل کند، یاد کرده است. برخی از آثار او عبارت‌اند از تفسیر مقاله دهم کتاب هندسه اقلیدس؛ رساله‌ای در مثلثات؛ حل مسائل عددی و تفسیر کتاب مجسطی بطلمیوس در علم نجوم.