ابوطالب فندرسکی

ابوطالب فندرسکی
درگذشت	اصفهان پس از ۱۱۲۴ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	ادیب، شاعر، شارح و مترجم
آثار	بیان‌البدیع؛ حاشیۀ روضةالبهیة؛ مجمع‌البحرین؛ مثنوی نگارخانۀ چین؛ حاشیه بر شافیۀ ابن حاجب؛ تحفةالعالم؛ حاشیه بر انوار‌التّنزیل بیضاوی؛ منظومۀ الغزوات‌الحیدریه؛ توضیح‌الممالک؛ حاشیه بر اصول کافی کلینی؛ منظومۀ ساقی‌نامه؛ نسب‌نامچۀ سادات فندرسکی؛ منشآت
گروه مقاله	ادبیات فارسی
خویشاوندان سرشناس	ابوالقاسم میرفندرسکی (پدربزرگ)

اَبوطالِب فِندِرِسْکی ( ـ اصفهان پس از ۱۱۲۴ق)

ادیب، شاعر، شارح و مترجم ایرانی. نوۀ دختری ابوالقاسم میرفندرسکی و از شاگردان علّامۀ مجلسی و آقاحسین خوانساری بود. در فقه، تفسیر، نجوم و شعر و ادب مهارت داشت. از آثارش: بیان‌البدیع در بیان و بدیع به فارسی؛ حاشیۀ روضةالبهیة که شرح اللمعة‌الدمشقیه است؛ مجمع‌البحرین در عروض و قافیه به فارسی؛ مثنوی نگارخانۀ چین؛ حاشیه بر شافیۀ ابن حاجب؛ تحفةالعالم در احوال سلطان حسین‌ صفوی؛ حاشیه بر انوار‌التّنزیل بیضاوی؛ منظومۀ الغزوات‌الحیدریه؛ توضیح‌الممالک در شرح و ترجمۀ خلاصةالحساب شیخ بهایی به فارسی؛ حاشیه بر اصول کافی کلینی؛ منظومۀ ساقی‌نامه؛ نسب‌نامچۀ سادات فندرسکی؛ منشآت.