ابگر دهم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابگر دهم‌
فرمانروای اسروئنه (۲۱۴ـ۲۱۶م) و دست‌نشاندۀ حکومت روم. ابگر و خاندانش‌ که‌ حمایت‌ رومیان را به‌ اشکانیان‌ ترجیح‌ می‌دادند، می‌کوشیدند نسبت‌ به‌ آنان‌ بسیار باوفا باشند. کاراکالا برای‌ هموار ساختن‌ راه‌ حملۀ‌ به‌ ایران‌، ابگر دهم‌ را نزد خود احضار کرد. ابگر که‌ پیش‌تر برای‌ رومیان‌ نیروی‌ کمکی‌ فرستاده‌ و خود از رم‌ دیدن‌ کرده‌ بود، بی‌واهمه‌ نزد کاراکالا رفت‌. کاراکالا او و خانواده‌اش‌ را برخلاف‌ انتظار به‌ بهانۀ‌ شقاوت‌ زیاد، دستگیر کرد و به‌ زندان‌ انداخت‌ و اسروئنه‌ را جزء قلمرو روم‌ خواند. ابگر دهم‌ در ۲۶ سالگی‌ در رم‌ درگذشت‌.