احمد لر ( ـ۸۳۰ق)
احمد لُر ( ـ۸۳۰ق)
| احمد لر | |
|---|---|
| درگذشت | ۸۳۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | صوفی |
| گروه مقاله | عرفان |
از پیروان فضل‌الله استرآبادی و از دراویش فرقۀ مذهبی ـ سیاسی حروفیه و از سرداران احمد جلایری، فرمانروای عراق. احمدِ لُر پس از کشته‌شدن سلطان جلایری در ۸۱۳ق، نزد ابومنوچهر، حاکم شروان، رفت و جزو ملازمان وی گردید. اما بعد از قتل او به هرات، پایتخت تیموریان، رفت و در آن‌جا به تقلید از فضل‌الله استرآبادی، مؤسس فرقه حروفیه، به کلاه‌دوزی، که ظاهراً در آن زمان نزد حروفیان از نوعی تقدّس برخوردار بود، مشغول گردید و از نزدیکان خواجه عضدالدین، از رهبران حروفیان شهر هرات، شد و در اندک زمانی با بسیاری مشاهیر هرات همچون سید قاسم انوار، معروف بغدادی و میر مخدوم نیشابوری آشنایی یافت و در سلک درویشان درآمد. احمد لُر به انتقام قتل فضل‌الله استرآبادی به دست میرانشاه بن تیمور، در۲۳ ربیع‌الثانی۸۳۰ق، هنگام خروج شاهرخ تیموری از جامع هرات او را با کارد مجروح کرد و خود به دست یکی از همراهان شاهرخ به قتل رسید. پس از این واقعه، بسیاری از حروفیان و مخالفان حکومت ازجمله خواجه عضدالدین، نوادۀ فضل‌الله استرآبادی، سرکوب یا چون سید قاسم انوار، شاعر، تبعید شدند.