احیای گوتیک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِحیای گوتیک (Gothic Revival)

اِحيای گوتيک

تمایل مجدد به معماری گوتیک، که در اواخر قرن ۱۸ و قرن ۱۹ به‌ویژه در انگلستان و امریکا رخ داد. برخی از بناهای این سبک عبارت بودند از ساختمان‌های پارلمان[۱] (۱۸۳۶ـ۱۸۶۵) از چارلز بَری[۲] و اوگوستوس پیوجین[۳]، و هتل ایستگاه سنت پنکراس[۴] (۱۸۶۸ـ۱۸۷۴) ساختۀ گیلبرت اسکات[۵] در لندن؛ شهرداری وین[۶] (۱۸۷۲ـ۱۸۸۳) از فریدریش فون اشمیت[۷] (۱۸۲۵ـ۱۸۹۱)؛ و کلیسای ترینیتی[۸] نیویورک (۱۸۴۶) ساختۀ ریچارد آپجان[۹] (۱۸۰۲ـ۱۸۷۸). با رشد رمانتیسم[۱۰]، برخی از نویسندگان و هنرمندان و عتیقه‌دوستان، شیفتۀ اشکال گوتیک شدند؛ اشکالی که بر غرابت و وهم‌انگیزی تأکید داشتند، و از ویژگی‌های قرون وسطایی بودند. اما در دورۀ ویکتوریا[۱۱] درک عمیق‌تری از اشکال گوتیک حاصل شد، و ساخت بناهای خیره‌کننده‌ای در معماری نئوگوتیک [۱۲] را در پی داشت. از طرفی با نام «بازگشت»، بی‌حرمتی‌هایی نیز به کلیساهای گوتیک اصیل صورت گرفت. طرفداران گوتیک کلیسایی، معمولاً به جنبش آکسفورد[۱۳] منتسب می‌شدند. تألیفات والتر اسکات[۱۴]، ویلیام ماریس[۱۵]، و جان راسکین[۱۶] نیز از این دلبستگی به قرون وسطا در قرن ۱۹ نشان دارند.



  1. Houses of Parliament
  2. Charles Barry
  3. Augustus Pugin
  4. St Pancras Station Hotel
  5. Gilbert Scott
  6. Town Hall, Vienna
  7. Friedrich von Schmidt
  8. Trinity Church
  9. Richard Upjohn
  10. Romanticism
  11. Victorian period
  12. neo-Gothic
  13. Oxford Movement
  14. Walter Scott
  15. William Morris
  16. John Ruskin