ادریس اول ( ـ۱۷۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِدریس‌ اول ( ـ۱۷۷ق)

بنیاد‌گذار سلسلۀ‌ اِدریسیان‌. پسر عبدالله، در قیام علویان‌ علیه‌ هادی‌، خلیفۀ‌ عباسی،‌ مداخله داشت‌ و پس‌ از کشته‌شدن‌ برادرزاده‌اش،‌ حسن‌ بن‌ علی‌، در مکانی‌ به‌ نام‌ فَخْ‌، به‌ مغرب‌ گریخت‌ و به فاسْ‌، نزدیک اندلس، دست‌ یافت‌. پس‌ از آن،‌ قبایل‌ بربر او را پیشوای‌ خود دانستند و وی‌ خود را «امام»‌ نامید. ادریس در ۱۷۷ق نیز به‌ فرمان هارون‌الرَّشید به قتل‌ رسید. یعقوبی‌ کشته‌شدن‌ او را در زمان‌ هادی‌ ذکر کرده‌ است‌ که‌ درست‌ نمی‌نماید.