استیلتیس، توماس یان (۱۸۵۶ـ۱۸۹۴)
توماس یان استیلتیس Thomas Jan Stieltjes | |
---|---|
زادروز |
زوئوله ۱۸۵۶م |
درگذشت | ۱۸۹۴م |
ملیت | فرانسوی |
تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ پلیتکنیک دلفت |
شغل و تخصص اصلی | ریاضیدان |
آثار | رسالۀ پژوهشهایی در کسرهای مسلسل (در دو قسمت ۱۸۹۴ و ۱۸۹۵) |
گروه مقاله | ریاضیات |
اِستیِلْتْیِس، توماس یان (۱۸۵۶ـ۱۸۹۴)(Stieltjes, Thomas Jan)
ریاضیدان فرانسوی، زادۀ هلند. سهم بسزایی در پیشبرد نظریۀ سریها، بهخصوص سریهای واگرا[۱] و همگرای مشروط[۲] و نظریۀ اعداد[۳]، داشت و اغلب او را بنیانگذار نظریۀ تحلیلی[۴] کسرهای مسلسل[۵] میدانند. در زوئوله[۶] زاده شد و در مدرسۀ پلیتکنیک دلفت[۷] درس خواند. از ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۳، در رصدخانۀ لیدن[۸] مشغول بهکار بود. در ۱۸۸۴، مدرس ریاضیاتِ گرونینگن[۹] شد، ولی در ۱۸۸۵ به فرانسه رفت. یک سال بعد، در آنجا مدرک دکترا گرفت و در ۱۸۸۶، به استادی ریاضیات دانشگاه تولوز[۱۰] رسید و باقی عمرش را در آنجا ماند. تقریباً در همۀ مباحث شناختهشدۀ آنالیز ریاضیِ آن زمان، ازجمله نظریۀ معادلات دیفرانسیل معمولی و جزئی[۱۱]، توابع گامای اویلر[۱۲]، توابع بیضوی[۱۳]، نظریۀ درونیابی[۱۴]، و سریهای مجانبی[۱۵]، تحقیق کرد. پژوهشهای او به ارتقای جایگاه ریاضی توابع ناپیوسته[۱۶] و سریهای واگرا منجر شد. همچنین، تعریف مهمی از انتگرال[۱۷] عرضه کرد که اکنون با ادغام در تعریف برنهارد ریمان[۱۸]، انتگرال ریمان ـ استیلتیس[۱۹] نامیده میشود. رسالۀ او با عنوان پژوهشهایی در کسرهای مسلسل[۲۰]، که درست پیش از مرگش به پایان رسید و در دو قسمت (۱۸۹۴ و ۱۸۹۵) انتشار یافت، نقطۀ عطفی در تاریخ ریاضیات بهشمار میرود. استیلتیس برای نخستینبار به بررسی کلی کسرهای مسلسل بهمنزلۀ بخشی از نظریۀ توابع تحلیلی مختلط[۲۱] پرداخت.
- ↑ divergent series
- ↑ conditionally convergent series
- ↑ number theory
- ↑ analytical theory
- ↑ continued fractions
- ↑ Zwolle
- ↑ Delft
- ↑ Leiden Observatory
- ↑ Groningen
- ↑ University of Toulouse
- ↑ theory of ordinary and partial differential equations
- ↑ Euler's gamma functions
- ↑ elliptic functions
- ↑ interpolation theory
- ↑ asymptotic series
- ↑ discontinuous functions
- ↑ integral
- ↑ Bernhard Riemann
- ↑ Riemann-Stieltjes integral
- ↑ Recherches sur les fractions continues
- ↑ complex analytical function theory