اسلاوی کلیسایی کهن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِسلاویِ کلیسایی کهن

زبانی بر پایۀ گویش مقدونی شاخۀ اسلاوی جنوبی، از خانوادۀ زبان‌های هندواروپایی. این زبان به همت دو قدیس مسیحی، سیریل و متودیوس، از اهالی سالونیک، با مواعظ آن دو و ترجمۀ کتاب مقدس به اسلاوی جنوبی در قرن ۹م رواج گرفت. اسلاوی کلیسایی کهن، نخستین زبان ادبی اسلاوی جنوبی بود و به دو خط الفبایی گلاگولیتی و سیریلیک نوشته می‌شد. این زبان به سرعت در دیگر نواحی ارتدوکس در سراسر اروپا گسترش یافت. اسلاوی کلیسایی بر زبان‌های مدرن اسلاوی تأثیر فراوان برجای گذاشته است. صرب‌ها و بلغارها تا قرن ۱۹م از خط و زبان کلیسایی کهن استفاده می‌کردند. زبان روسی از ترکیب اسلاوی کلیسایی کهن و زبان محاوره‌ای روسی به تکامل رسید.