اسودبرگ، تیودور (۱۸۸۴ـ۱۹۷۱)
اِسْوِدْبِرگ، تِئودور (۱۸۸۴ـ۱۹۷۱)(Svedberg, Theodor)
تئودور اسودبرگ Theodor Svedberg | |
---|---|
زادروز |
حوالی گِوْله ۱۸۸۴م |
درگذشت | ۱۹۷۱م |
ملیت | سوئدی |
تحصیلات و محل تحصیل | اوپسالا |
شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۲۶) |
شیمیدان سوئدی. در ۱۹۲۳، برای نخستینبار اولتراسانتریفوژ[۱] را ساخت که ماشینی برای جداسازی سریع ذرات براساس جرم آنهاست. با این وسیله میتوان حضور آلودگیها را در نمونهای از پروتئین[۲] تازه ظاهر ساخت و پلیمرهای بلندزنجیره[۳] گوناگون را از هم جدا کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۶ بهسبب بررسی سیستمهای پاشیده[۴] به او اعطا شد. در حوالی گِوْله[۵] زاده شد و در اوپسالا[۶] درس خواند. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹، در مقام استاد و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۷، در مقام رئیس انستیتوی شیمی هستهای[۷] در اوپسالا فعالیت میکرد. تعدادی از ارگانوسولهای[۸] جدید را از حدود ۳۰ فلز تهیه کرد. او با استفاده از یک اولترامیکروسکوپ[۹] ذرات را در این سول[۱۰]ها مطالعه و نظریۀ آلبرت اینشتین را دربارۀ حرکت براونی[۱۱] تأیید کرد. او کشف کرد که توریوم ـ X[۱۲]، که اکنون با نام سربِ ۲۰۸[۱۳] شناخته میشود، با سرب و نمکهای باریوم[۱۴]، و نه با ترکیبات دیگر، متبلور میشود. به این ترتیب، او پیش از شیمیدان انگلیسی، فریدریک سُدی[۱۵]، امکان حضور ایزوتوپها را مطرح کرد. در ۱۹۲۳، دریافت که شیمی در زمینۀ تشکیل تصاویر پنهان در امولسیونهای عکاسی[۱۶] نیز نقش دارد. او با تحقیق در زمینۀ پلیمرهای سنتزی[۱۷] میکروسکوپ الکترونی[۱۸] را برای مطالعۀ سلولز[۱۹] مصنوعی و طبیعی، تکنیکهای پراش اشعۀ ایکس[۲۰] را برای بررسی فیبرهای سلولزی[۲۱]، و پراش الکترونی[۲۲] را برای آنالیز میسلهای کلوئیدی[۲۳] و بلورکها[۲۴] بهکار برد.
- ↑ ultracentrifuge
- ↑ protein
- ↑ long-chain polymers
- ↑ dispersed systems
- ↑ Gävle
- ↑ Uppsula
- ↑ Institute of Nuclear Chemistry
- ↑ organosols
- ↑ ultramicroscope
- ↑ sol
- ↑ Brownian movement
- ↑ thorium-X
- ↑ lead-208
- ↑ barium salts
- ↑ Frederick Soddy
- ↑ photographic emulsions
- ↑ synthetic polymers
- ↑ electron microscopy
- ↑ cellulose
- ↑ X-ray diffraction techniques
- ↑ cellulose fibres
- ↑ electron diffraction
- ↑ colloidal micelles
- ↑ crystallites