افطحیه
اَفْطَحیّه
(یا: فطحیه) فرقه‌ای شیعی، قائل به امامت عبدالله بن جعفر صادق، ملقب به افطح‌الرأس یا افطح‌الرجلین. پیروان این فرقه معتقد به امامت شش امام، یعنی تا جعفر صادق (ع) بودند و پس از آن امامت را حق پسر او می‌دانستند. اما عبدالله که توانایی پاسخ به پرسش‌های شرعی را نداشت و مورد توجه امام صادق نیز نبود، به حَشویه و مُرجِئه گروید، و ۷۰ روز پس از پدرش درگذشت. پیروان او نصی بر حقانیتش نیاوردند و پس از او، جز اندکی، از امامتش پیروی نکردند. در برخی منابع، افطحیه به عبدالله بن فطیح نامی از اهالی کوفه منسوب است.