الهی، نورعلی (کرمانشاه ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۵۳ش)
الهی، نورعلی (کرمانشاه ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۵۳ش)
موسیقی‌دان و حقوق‌دان ایرانی و رهبر یکی از خاندان‌های اهل حق. دورۀ کودکی و نوجوانی را نزد پدرش نعمت‌الله جیحون‌آبادی (۱۲۵۰ـ۱۲۹۸ش) گذراند و به آموختن موسیقی و دروس مرسوم آن روزگار در زمینۀ الهیات و اخلاق پرداخت. در ۱۲۹۸ش از سنت‌های دیرین مرسوم در عرفان سنتی فاصله گرفت، به تهران رفت و وارد خدمات دولتی در ادارۀ ثبت شد. سپس دورۀ عالی قضایی را گذراند و زان‌پس نزدیک به ۳۰ سال در مقام قاضی، ریاست دادگاه، ریاست دادگستری، دادستانی و دیگر مشاغل قضایی خدمت کرد. وی در زمینۀ موسیقی سنتی، نقش برجسته در اعتلای ساز تنبور ایفا کرد و تغییرات مهمی در آن، ازجمله اضافه‌کردن سیم سوم، به‌وجود آورد. ساخته‌ها و بداهه‌نوازی‌های او را برجسته دانسته‌اند؛ اگرچه وی که موسیقی را وسیله‌ای برای تفکر و مراقبه می‌دانست، هرگز در برابر عموم ساز ننواخت و قطعه‌ای را به روش حرفه‌ای ضبط نکرد. آثار او که دربارۀ آیین اهل حق (یارسان) است، عبارت‌اند از معرفت‌الروح؛ برهان‌الحق؛ حاشیه بر حق الحقایق؛ آثارالحق (۲ جلد). پیکر او در هشتگرد مدفون است.