امامزاده حمزه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
گنبد مرقد امامزاده حمزه

امامزاده حمزه

جنوب غربی صحن حضرت عبدالعظیم (ع) در شهر ری. مقبرۀ یکی از فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) است و مدفن شیخ ابوالفتوح رازی (مفسر بزرگ شیعی) و میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی. در جنوب غربی صحن امامزاده کوچۀ کوتاه یا راهرو روبازی است که یک سردر از زمان شاه‌طهماسب صفوی و کتیبه‌ای از کاشی معرق به تاریخ ۸۴۵ق دارد. صندوق چوبی ایوان بزرگ شرقی و مسجد بالای سر آن از همان دوره و ضریح نقره و سایر تأسیسات از اواسط دورۀ قاجاریان و در زمان مظفرالدین‌شاه است. اخیراً توسعه و نوسازی وسیعی در حرم صورت گرفته است. بعضی منابع این امامزاده را جدّ صفویه برشمرده‌اند.

مشخصات معماری[۱]

بقعه، داراى طرح مستطیل‌شکل با ابعاد تقریباً برابر است که یک سقف گنبدى روى آن قرار گرفته است. در چهار گوشۀ بقعه، چهار گوشواره ساخته شده است تا یک پایۀ هشت‌ضلعى براى قرار گرفتن گنبد روى آن‌ها فراهم کند. همچنین گوشه‌های بیرون زده دیوارها حالت پخ‌خورده دارد، که بالاى آن‌ها به شکل گوشواره‌های کوچک ساخته شده است.