امین الدین کازرونی ( ـ۵۷۱ تا ۵۹۱ق)
اَمین‌الدّین کازِرونی ( ـ۵۷۱ تا ۵۹۱ق)
| امین الدین کازرونی | |
|---|---|
| درگذشت | ۵۷۱ تا ۵۹۱ق |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | خواجه امین الدین ابوالحسن ابی الخیر بنجیر کازرونی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| جوایز و افتخارات | ساخت بناهای متعدد (نظیر مدرسه ای مشهور به مدرسه امینی) |
(یا: خواجه اَمین‌الدّین ابوالحسن ابی‌الخیر بُنْجیر کازرونی) وزیر مظفرالدین تُکْلَة بن زنگی از اتابکان فارسی. نخست نایب ابن دارست بود. سپس به وزارت مظفرالدّین تُکْلَة رسید. در دورۀ صدارت خویش در آبادانی فارس، به‌ویژه شیراز، بسیار کوشید. وی بناهایی، چون رباط و مسجد و مدرسه‌‌ای مشهور به مدرسۀ امینی، در نزدیکی جامع عتیق شیراز ساخت. امین‌الدین مردی باشهامت و بلندهمّت بود و به کرم و بخشش، سخاوت و عدل در عصر خویش شهرت بسیار داشت. پس از مرگ، کرامات او زبانزد مردم شیراز بود و در مدرسۀ امینی به خاک سپرده شد.