انستیتو پاستور ایران
اَنْستیتو پاستور ایران
نخستین سازمان بهداشتی و تحقیقاتی و آموزشی در ایران. در ۱۳۰۰ش، به تصمیم دولت و با همت دکتر مِنار فرانسوی، در تهران و در بخشی از املاک و ساختمان‌های عبدالحسین میرزا فرمانفرما، که به همین منظور به دولت اهدا کرده بود، تأسیس شد. محله‌ای که انستیتو در آن قرار داشت، بعدها حشمت‌الدوله نام گرفت. این مؤسسه با انستیتو پاستور پاریس رابطۀ علمی داشت و نخستین فعالیت آن، تهیۀ مایۀ (واکسن) آبله و تحقیق دربارۀ بیماری‌های انسان و حیوان، مانند آبلۀ گاوی، و تهیۀ واکسن و سرم برای مبارزه با آن‌ها بود. در ۱۳۱۰ش، از انشعاب بخش بیماری‌های دامی آن، مؤسسۀ واکسن و سرم‌سازی حصارک (رازی) به‌وجود آمد. در ۱۳۳۵ش، دکتر مارسل بالتازار فرانسوی به ریاست انستیتو انتخاب شد و با همکاری پزشکان ایرانی به تحقیق در مورد بیماری‌های عفونی و واگیردار مانند تیفوس، هاری، طاعون، وبا، سل، حصبه، جذام، تراخم، و کچلی پرداخت. نتیجۀ تحقیقات انستیتو پاستور ایران در دیگر کشورهای جهان مورد استفاده قرار گرفته است، ازجمله واکسن هاری که در ۱۳۳۵ش در آن‌جا ساخته شده است. تلقیح واکسن‌های گوناگون برای پیشگیری از بیماری‌های واگیردار، آموزش مربیان بهداشت، مدرسه‌ها و دانشجویان رشته‌های پزشکی و دامپزشکی از فعالیت‌های مهم انستیتو پاستور است. امروزه انستیتو پاستور به ساختمانی عظیم در بزرگراه تهران ـ کرج منتقل شده است.