اهونور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَهونَوَر

(در اوستایی کهن: یَثَه اهو وَئیریَیه/ اَهونَه وَئریَه) دعایی منظوم از قطعه‌های گات‌ها، مقدس‌ترین نیایش آیین زردشتی، نمایانگر خطوطِ کلّی کیش مزدایی. این نیایش، در باور مزداپرستان‌ ضمن‌ این‌که‌ شهادت‌ به‌ ایمان‌ است‌، پرتوان‌ترین‌ و کارآمدترین‌ سلاح‌ نبرد با نیروهای‌ هولناک‌ است‌ و آن‌ را چنان‌ نیرویی‌ است‌ که‌ اگر همۀ‌ مردمان‌ جهان‌ آن‌ را بیاموزند، خود را از مرگ‌ می‌رهانند. از این‌ روی‌ نخستین‌ نیایشی‌ که‌ هر زردشتی‌ در کودکی‌ فرا می‌گیرد اَهونَوَر است‌. اَهونَوَر برای‌ همه‌ مهم‌ترین‌ وسیلۀ‌ توسل‌ است‌ و به‌‌سبب‌ قدوسیت‌ ویژه‌اش‌ در هر جا و برای‌ هرمنظوری‌ به‌کار می‌رود. اَهونَوَر نیایشی‌ است‌ با ۲۱ واژه‌، که‌ در سه‌ مصرع‌ سروده‌ شده‌ است‌ و می‌توان آن را با «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم‌» در اسلام‌ و «ای‌ پدر ما که‌ در آسمانی‌» در مسیحیت‌ مقایسه کرد.