ایاد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَیاد

طایفۀ بزرگ و قدیمی عرب عدنانی، منسوب به بنی معد و از نسل اسماعیل (ع). از طوایف ناحیۀ تهام که در اوایل قرن ۳م از فشار طوایف مُضر به عراق مهاجرت کردند و در سواد کوفه و بخشی از کشور حیره مستقر شدند. گروه هایی از این مردم به تدریج به نواحی شمالی حرکت کردند و در امتداد رودخانۀ فرات تا جزیرۀ ابن عمر پیش رفتند. ایادیان در طول حیات دولت ساسانی، بارها در قلمرو آن دولت به قتل وغارت پرداختند و سرانجام براثر حملات انوشیروان و همراهی طوایف بکر بن وائل، از مرزهای دولت ساسانی به قلمرو دولت روم شرقی گریختند. اینان در جنگ های دولت روم شرقی با اعراب مسلمان شرکت داشتند. در خلاف عمر بن خطاب، گروه بزرگی از ایادیان قشون هراکلیوس پس از پیروزی های مسلمانان از رومیان جدا شدند و به اطاعت خلافت اسلامی درآمدند و به سواد عراق بازگشتند و پس از احداث شهر کوفه در آن مستقر شدند.