ایسوریاییان
ایسوریاییان (Isaurian)
سلسله‌ای از امپراتوران بیزانس[۱] در قرن ۸م. تبار‌شان از آسیای صغیر بود. اعضای خاندان در مقام فرماندهان نظامی به خدمت امپراتوران بیزانس درآمده و درنتیجه صاحب نفوذ بسیار شده و اعتبار فراوان کسب کرده بودند. لئوی سوم[۲] در ۷۱۷م، در مقام نخستین امپراتور ایسوریایی، بر تخت نشست و جانشینانش به ترتیب عبارت بودند از کنستانتین پنجم[۳] (۷۱۸ـ۷۷۵م)، لئوی چهارم[۴] (۷۸۰ـ۷۵۰م) و ایرنه[۵]، بیوۀ لئو، که نایب‌السلطنۀ فرزندش شد، اما در ۷۹۷م، او را خلع کرد و خود عنوان امپراتور را برگزید. خودش نیز در ۸۰۲م خلع شد. حکام ایسوریایی استحکام مرزهای امپراتوری را حفظ کردند و همگی، به استثنای ایرنه، حامیِ شمایل‌شکنی بودند. نیز ← شمایل‌شکنی