ایسیدوروس سویلی
ایسیدوروسِ سِویلی (ح ۵۶۰ـ۶۳۶م)(Isidore of Seville)
فیلسوف، متکلّم، نویسنده و مبلّغ اسپانیایی. اشتقاقات (اصول)[۱] او سرمشق دانشنامههای بعدی قرونوسطایی شد و به حفظ تفکر کلاسیک در آن روزگار کمک کرد. از ۶۰۰م، در مقام اسقف اعظم سویل[۲]، پایههای کلیسا را در اسپانیا مستحکم کرد و یهودیان و ویزیگوتهای آریایی[۳] بسیاری را به مسیحیت گروانید. وقایعنامههای بزرگ[۴] او هنوز از منابع مهم تاریخ اسپانیای دورۀ ویزیگوتهاست. مقالاتش دربارۀ نظریۀ موسیقی را در کتاب سوماشتقاقات آورده است که بیشتر خلاصهای است از آثار کاسیودوروس[۵]. در آداب کلیسا[۶] نیز به ابعاد عملی موسیقی کلیسایی میپردازد.