ایلرد قدیس
اِیلْرِد قدّیس (۱۱۰۹ـ۱۱۶۷م)(St Ailred)
(یا: الرِد؛ اِشلرِد) عارف و مورخ دینی بریتانیایی. رایزن پرنفوذ هنری دوم[۱]، پادشاه انگلستان، لوئی هفتم[۲]، پادشاه فرانسه، و دیوید اول[۳]، شاه اسکاتلند بود. در هِکسم[۴]، از توابع نورتامبرلند[۵]، بهدنیا آمد و از نوجوانی عضو خانوادۀ دیوید اول بود. کرسی اسقفی را نپذیرفت، در حدود ۱۱۳۴م در صومعۀ ریوو[۶] در یورکشر[۷] به فرقۀ سیسترسیان[۸] پیوست، و رئیس دیر[۹] ریوزبی[۱۰] در لینکلنشر[۱۱] شد (۱۱۴۳ـ۱۱۴۷م). در مأموریتی که در ۱۱۶۴م به نزد پیکتهای[۱۲] گالووی[۱۳] رفت، رئیس آنان را با تبلیغات خود به کسوت رهبانیت درآورد. یادروز[۱۴] او ۱ و ۱۲ ژانویه است. از آثار اوست: زندگی و معجزات شاه قدیس ادوارد معترف[۱۵]؛ در مودّت روحانی[۱۶] (ترجمه در ۱۹۴۲)؛ و در باب نفس[۱۷] (ترجمه در ۱۹۵۲).