ایلزبری
ایلزبِری (Aylesbury)
بازارشهر[۱] و مرکز اداری باکینگامشر[۲]، انگلستان، به فاصلۀ ۶۰کیلومتری شمال غربی لندن، با ۵۰هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱). مرکز درۀ ایلزبِری[۳] است و در شمال چیلترن هیلز[۴] قرار دارد. صنایع آن عبارتاند از چاپ، انتشارات، تولید مواد غذایی و صنایع سبک؛ گرچه بخش دولتی بیشترین سهم اشتغال را دارد. نخستین نشانههای سکونت در ایلزبری به عصر مفرغ[۵] بازمیگردد. در حفّاریها آثار فراوانی از تپّهدژ[۶]ی متعلّق به عصر آهن[۷] بهدست آمده است. رومیها در ۵۵پم وارد ایلزبری شدند و بقایای ویلاهای آنها در نزدیکی شهر یافت شده است. ساکسونها در ۵۷۱ ایلزبری را از اشغال بریتون[۸]ها خارج کردند. طی جنگ داخلی انگلستان[۹]، در ۱۶۴۲ در نزدیکی این شهر نبردی درگرفت. بازار مکارۀ شهر از قرن ۱۳م برپا شد. کلیسای سنت مری[۱۰] به سبک معماری انگلیسی آغازین[۱۱] (اواخر قرن ۱۲ و اوایل قرن ۱۳م) ساخته شده است. موزۀ بخش باکینگامشر، که بعضی از بناهایش به قرن ۱۵م تعلّق دارند، در ایلزبری است.