اینوکنتیوس اول
قدیس اینوکنتیوس اول ( ـ۴۱۷م)(Innocent I)
پاپ ایتالیایی (۴۰۱ـ۴۱۷م) و پدر آناستاسیوس[۱] اول. در گیرودار سقوط امپراتوری روم غربی با یورش اقوام وحشی، توانست تفوق کلیسا را در رم[۲] تثبیت کند. زمانی که قدیس یوحنای زریندهان[۳]، اسقف قسطنطنیه[۴]، تبعید شد، اینوکنتیوس به اعتراض رسمی با امپراتور بیزانس[۵] برخاست و سرانجام با همۀ اسقفهای مسئولِ برکناری یوحنا قطع رابطه کرد. در مناقشۀ پلاگیوسیان[۶]، صریحتر از همۀ پیشینیانش مرجعیت پاپ را در تعلیمات دینی یادآور شد. زمانی که رم در محاصرۀ نیروهای آلاریک[۷]، شاه ویزیگوت[۸]ها، بود، اینوکنتیوس زیر بار تقاضای مردم که خواستار قربانیکردن برای خدایان قدیم رم بودند، نرفت. در ۴۱۰م برای ایجاد مصالحهای بین آلاریک و امپراتور هونوریوس[۹]، به راونا[۱۰] رفت، ولی گفتوگوها راه به جایی نبرد و در ماه اوت همان سال آلاریک رم را تاراج کرد. یادروزش ۲۸ ژوئیه است.