ایپسویچ (انگلستان)
| ایپسویچ (انگلستان) | |
|---|---|
| کشور | انگلستان |
| نام فارسی | ایپْسْویچ |
| نام لاتین | Ipswich |
| جمعیت | 133,384 نفر (۲۰۲۱) |
| موقعیت | شرق انگلستان، ۱۱۱کیلومتری شمال شرقی لندن |
| تولیدات و صنایع مهم | در قرن ۱۶ بندر مهم تولید پشم، اکنون عرضهکنندۀ خدمات مالی و توزیعکنندۀ کالا و مرکز آزمایشگاههای مخابراتی در بریتانیا؛ سایر صنایع: علوم مهندسی، و تولید نرمافزار رایانه، ماشینآلات، آرد، فیبر نوری، نوار ویدیو و تولیدات رسانههای همگانی، مصالح ساختمانی، پلاستیک و لوازم برقی |
| برخی بناهای مهم | بخشی از دانشگاه اَنگلیای شرقی |
| مساحت | 39.42 کیلومتر مربع |
ایپْسْویچ (انگلستان)(Ipswich)
(نام ساکسونی: گیپسویک[۱]) رودبندر[۲] و مرکز اداری سافُک[۳]، در شرق انگلستان، بر دهانۀ[۴] اورول[۵]، به فاصلۀ ۱۱۱کیلومتری شمال شرقی لندن. جمعیت آن 133,384 نفر (۲۰۲۱) و مساحتش 39.42 کیلومتر مربع است. ایپسویچ که در قرن ۱۶ بندر مهم تولید پشم بود، اکنون عرضهکنندۀ خدمات مالی و توزیعکنندۀ کالاست و مرکز آزمایشگاههای مخابراتی در بریتانیا بهشمار میرود. سایر صنایع آن عبارتاند از علوم مهندسی، و تولید نرمافزار رایانه، ماشینآلات، آرد، فیبر نوری، نوار ویدیو و تولیدات رسانههای همگانی، مصالح ساختمانی، پلاستیک و لوازم برقی. بخشی از دانشگاه اَنگلیای شرقی[۶] در ایپسویچ قرار دارد. ایپسویچ که سابقاً ماندگاه[۷] کوچک رومی با نام گیپسویک بود، در دورۀ ساکسونها توسعه یافت و مرکز کشاورزی شد. دانمارکیها[۸] در نبرد دریایی در ۸۸۵م نزدیک مصب[۹] اورول مغلوب شاه آلفرد[۱۰] شدند، امّا در ۹۹۱ و ۱۰۱۰م به شهر هجوم بردند و آن را به آتش کشیدند. شاه جان[۱۱] در ۱۲۰۰م شهر را توسعه داد. در دورۀ سلطنت ادوارد سوم[۱۲]، بافندگان و پشمریسان هلندی در منطقه ساکن شدند و صنعت پشمبافی سافک بهسرعت رشد کرد.